“Mehlika Sultan’ a aşık yedi gençSeneler geçti, henüz gelmediler
Mehlika Sultan’ a aşık yedi genç
Oradan gelmeyecekmiş dediler!...”
Üstadımız, Pirimiz Y.K.Beyatlı
Bir Mehlika Sultan doğdu akşamdan
İlhamın süzülen ufkundan
Tılsımlı çiçeği eskitememiş zaman
Kaldırdım o tülü yanaklarından
Ata’mın tohumları yeşerdi işte gençler
Seni okuyup özledi inan milyon beşer
Uzun kirpiklerinin altında bakışın kime düşer
Bilinmez ki gönlünde vardır neler neler
Nağmeler dökülürken gamzeli dudaklarından
Nimetimiz olsun her tel dökülen saçlarından
O engin mülke dökülsün sular avuçlarından
Seyret ne güzellikler doğdu ilhamın ufkundan
“Ankara’ yı Solurken” arayacaklar seni Mehlika Sultan
Bize bizden başka dost kalmadı inan
Deryadır tarihimiz ayrılmaz et tırnaktan
Dün yasemendin yurduna döndün Mehlika Sultan
İlhamın ufkunda görünce elmas gözlerini
Elimde değil tutamadım sana koşan kalbimi
Olsaydım da sonsuzluğa giden yedi gençten biri
İlhamın ufkunda seninle dönerdim geri
Yerim yurdum yok bir sevda kelebeğiyim
Üzmem seni uzun kirpiklerinde tüneyeyim
İstersen kuğu boynunu kanatlarımla serinleteyim
Görünmem kimseye doya doya seyredeyim
Mehlika Sultan bir de sen bak denize Fığla’ dan
Perisin sen üfle ilhamını birazcık Ankara’ dan
Çınlayan kahkahanı bırak geçerken Kızılay’ dan
Bu ülke doyamaz sevgiye sen olmadan
Ömer Esirgemez
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder